Endometriozis Tedavisi – Çikolata Kisti Muğla Kadın Doğum

ENDOMETRİOZİS HASTALIĞI Risk faktörleri

Genetik

Endometriozis hem genetik hem de çevresel faktörlerden etkilenen kalıtsal bir durumdur. Endometriozisli kişilerin çocukları veya kardeşleri, endometriozis geliştirme riski daha yüksektir; düşük progesteron seviyeleri genetik olabilir ve hormon dengesizliğine katkıda bulunabilir. Etkilenmiş birinci derece akrabası olan bireylerde yaklaşık 6 kat artmış bir insidans vardır

Çevresel toksinler

Endometriozis ile ilişkili bazı faktörler şunlardır:

• Östrojene uzun süre maruz kalma; örneğin, geç menopozda veya erken menarşta
• Adet çıkışının tıkanması; örneğin, Müllerian anomalilerinde
• Birkaç çalışma, dioksinlere maruz kalma ile endometriozis arasındaki potansiyel bağlantıyı araştırmıştır, ancak kanıtlar şüphelidir ve potansiyel mekanizmalar tam olarak anlaşılamamıştır.
• Dioksin ve endometriozis çalışmalarının endometriozis patogenezinde dioksinlere maruz kalmanın potansiyel bir rolü olduğunu öne sürse de, neden ve sonucu açıkça tanımlamak ve potansiyel toksisite mekanizmasını anlamak için çok fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.

Patofizyoloji

Endometriozisin kesin nedeni bilinmemekle birlikte gelişimini daha iyi anlamak ve açıklamak için birçok teori sunulmuştur. Bu kavramlar mutlaka birbirini dışlamaz. Endometriozisin patofizyolojisinin çok faktörlü olması ve birkaç faktör arasındaki etkileşimi içermesi muhtemeldir.

Oluşum

Ektopik endometriyum benzeri doku oluşumuna ilişkin ana teoriler arasında retrograd menstrüasyon, Müllerianosis, sölomik metaplazi, kök hücrelerin vasküler yayılması ve cerrahi transplantasyon yer alır.

Retrograd menstrüasyon teorisi

Endometriozisin bir nedeni olarak retrograd menstrüasyon teorisi ilk olarak John A. Sampson tarafından önerildi.

Retrograd menstrüasyon teorisi (aynı zamanda implantasyon teorisi veya transplantasyon teorisi olarak da adlandırılır), ektopik endometriumun endometriozise yayılması ve dönüşümü için en yaygın olarak kabul edilen teoridir. Bir kadının adet akışı sırasında, endometriyal kalıntıların bir kısmının Fallop tüplerinden geriye doğru aktığını ve periton boşluğuna doğru aktığını ve kendisini periton yüzeyine (karın boşluğunun astarı-peritona ) bağladığını ve burada dokuyu istila etmek için ilerleyebileceğini öne sürüyor. Endometriumun veya kök hücreler veya sölomik hücreler gibi herhangi bir menşe hücrenin endometriozise dönüşümünün hangi aşamada başladığı açık değildir.

Teoriyi destekleyen kanıtlar, endometriyal lezyonlara ve retrograd menstrüasyona dönüşebilecek periton boşluğuna bağlı endometriyal implantlarla bir ilişkinin; ve rhesus maymunları ve babunlar gibi doğal bir adet döngüsüne sahip hayvanların aksine, endometriyumu dökülmeyen kemirgenler ve insan dışı primatlar gibi hayvanlarda doğal olarak endometriozis gelişmemesi gerçeğidir.

Retrograd menstrüasyon tek başına endometriozis vakalarının tümünü açıklayamaz ve genetik, immünoloji, kök hücre göçü ve sölomik metaplazi gibi ek faktörler yayılmış hastalığı ve neden birçok bireyi açıklamak için gereklidir?

Retrograd menstrüasyon ile endometriozis teşhisi konmaz. Ek olarak, endometriozis;

• Erkekler,
• Fetüsler
• Ergenlik öncesi kızlar dahil olmak üzere,
• Hiç adet görmemiş kişilerde çok ama çok nadiren ortaya çıkmıştır.

Endometriozis vakalarının neden beyinde ve akciğerlerde ortaya çıktığını açıklamak için retrograd menstrüasyon teorisini tamamlamak için daha fazla teorik eklemeye ihtiyaç vardır.

Araştırmacılar, bağışıklık sisteminin retrograd menstrüel sıvının döngüsel saldırısıyla baş edememe olasılığını araştırıyorlar. Bu bağlamda, endometriozisin

• Otoimmün hastalık,
• Alerjik reaksiyonlar ve
• Toksik maddelerin etkisi ile ilişkisini incelemeye ilgi vardır.

Toksik materyaller veya otoimmün hastalık ile endometriozis arasında nedensel bir ilişkinin olup olmadığı hala belirsizdir.

Endometriozisli kişilerde makrofaj kaynaklı salgı ürünlerinde artış gibi bağışıklık sistemi değişiklikleri vardır, ancak bunların hastalığa katkıda bulunup bulunmadığı veya ondan kaynaklanan reaksiyonlar olup olmadığı bilinmemektedir.

Endometriotik lezyonlar, endometrium ile karşılaştırıldığında biyokimyaları, hormonal tepkileri, immünolojileri, inflamatuar yanıtları bakımından farklılık gösterir. Bunun nedeni, endometriozise neden olan hücrelerin bir yan hücre popülasyonu olmalarıdır. Benzer şekilde, endometriozisli kişilerde peritonun mezotelyumunda sıkı bağlantıların kaybı gibi değişiklikler vardır, ancak bunların bozukluğun nedenleri mi yoksa etkileri mi olduğu bilinmemektedir.

İmperfore kızlık zarının ilk adet döngüsünden önce kendi kendine çözülmediği ve tespit edilmediği nadir durumlarda, cerrahi insizyonla problem çözülene kadar kan ve endometrium uterus içinde tutulur. Birçok sağlık çalışanı bu kusurun endometriozis yapmasıyla asla karşılaşmazlar.

Lokalizasyon

Olası endometriozis yerleri
Çoğu zaman, endometriozis şu durumlarda bulunur:

• Yumurtalıklar
• Fallop tüpleri
• Rahmi yerinde tutan dokular (bağlar)
• Rahmin dış yüzeyi
• Daha az yaygın olan pelvik bölgeler şunlardır:
  • Vajina
  • Serviks, rahim ağzı
  • Vulva
  • Bağırsak
  • Mesane
  • Rektum

Endometriozis, serviks ve vajinaya veya ‘skar endometriozis’ olarak bilinen cerrahi abdominal insizyon bölgelerine yayılabilir.

Rektovajinal veya bağırsak endometriozisi, endometriozisi olanların yaklaşık %5-12’sini etkiler ve barsak hareketlerinde şiddetli ağrıya neden olabilir.

Derin infiltre endometriozis, subperitoneal dokuda endometrial bezlerin ve 5 mm’den fazla infiltre eden stromanın varlığı olarak tanımlanmıştır. DİE prevalansının %1-2 olduğu tahmin edilmektedir. Derin endometriozis tipik olarak vezikouterin kıvrımında veya bağırsağın 20 cm’nin altında tek bir nodül olarak ortaya çıkar. Derin endometriozis sıklıkla şiddetli ağrı ile ilişkilidir.

Ekstrapelvik endometriozis

Nadiren endometriozis, akciğerler, beyin ve deri gibi vücudun ekstrapelvik kısımlarında görülür. Cerrahi abdominal kesilerde ‘skar endometriozis’ oluşabilir. Skar endometriozisi için risk faktörleri arasında histerotomi veya sezaryen gibi önceki karın ameliyatları veya ektopik gebelikler, salpingostomi puerperal sterilizasyon, laparoskopi, amniyosentez, apendektomi, epizyotomi, vajinal histerektomiler ve fıtık onarımı bulunur.

Endometriozis; kutanöz endometrioziste deri lezyonları ile de ortaya çıkabilir.

Daha az yaygın olarak lezyonlar diyafram veya akciğerlerde bulunabilir. Diyafragmatik endometriozis nadirdir, neredeyse her zaman sağ hemidiyaframdadır ve adet döneminde sağ skapula (omuz) veya servikal bölgede (boyun) döngüsel ağrıya neden olabilir. Pulmoner endometriozis, sendromlu kadınların %73’ünde görülen katamenial (menstrüasyon sırasında ortaya çıkar) pnömotoraks, %14’ünde katamenial hemotoraks, %7’sinde katamenial hemoptizi ve %6’sında pulmoner nodülleri içerebilen bir torasik endometriozis sendromu ile ilişkili olabilir.

Derin pelvik endometriozis İkiye ayrılır: