Stres inkontinans

STRESS İNKONTİNANS Patofizyoloji

Üretra normalde fasya ve pelvik taban kasları tarafından desteklenir. Bu destek herhangi bir nedenle yetersiz kalırsa, karın basıncının arttığı zamanlarda üretra düzgün kapanmaz ve idrarın istem dışı geçmesine izin verir.
Öksürme, gülme, hapşırma, egzersiz yapma veya karın içi basıncını artıran ve dolayısıyla mesane üzerindeki basıncı artıran diğer hareketlerle ilişkili olarak az miktarda idrarın kaybedilmesidir.

İdrar analizi, sistometri ve işeme sonrası rezidüel hacim gibi çoğu laboratuvar sonucu normaldir.

Bazı kaynaklar üretral hipermobilite ile intrinsik sfinkter eksikliği arasında ayrım yapar. İkincisi daha nadirdir ve farklı cerrahi yaklaşımlar gerektirir.

Kadınlarda hamilelik, doğum, obezite ve menopoz sıklıkla pelvik tabanda zayıflığa neden olarak veya üretral sfinktere zarar vererek yetersiz kapanmasına ve dolayısıyla idrarın sızmasına neden olarak stres inkontinansa katkıda bulunur.

Stres inkontinans REGL döneminden önce kötüleşebilir.

• O zaman, düşük östrojen seviyeleri, üretra çevresinde daha düşük kas basıncına yol açarak sızıntı olasılığını artırabilir. 
• Stres inkontinans insidansı, benzer şekilde düşük östrojen seviyeleri nedeniyle menopozdan sonra artar. 
• Kadın sporcularda, karın içi basıncında ani tekrarlayan artışları içeren herhangi bir spor; efor inkontinansını ortaya çıkabilir.

TEDAVİ

Davranış değişiklikleri (Muhafazakar tedaviler)

Bazı davranış değişiklikleri stres inkontinansını iyileştirebilir.

• Mesaneyi tahriş ettikleri için genel sıvı tüketimini azaltmanız ve kafeinli içecekler içmekten kaçınmanız önerilir.
• Baharatlı yiyecekler, gazlı içecekler, alkol ve narenciye de mesaneyi tahriş eder ve bundan kaçınılmalıdır.
• Sigarayı bırakmak stres inkontinansını da iyileştirebilir, çünkü sigara mesaneyi tahriş eder ve öksürüğe neden olabilir .

Egzersiz

En yaygın tedavi önerilerinden biri, pelvis kaslarını çalıştırmayı içerir. Pelvik taban kaslarını ve sfinkter kaslarını güçlendirmek veya yeniden eğitmek için yapılan Kegel egzersizleri stres sızıntısını azaltabilir. Amerikalı jinekolog Arnold Kegel ilk olarak 1948’de bu tür egzersizlerin bir tanımını yayınladı.

• En çok 60 yaşın altındaki hastalar yarar sağlar.
• Hasta en az 4 – 6 hafta süreyle en az 20 günlük kasılma yapmalıdır.
• Bir Kegel perineometre kullanarak pelvik taban kas gücünü değerlendirmek mümkündür.
• Twerk Egzersizleride faydalıdır.

Pelvik taban egzersizi olarak da bilinen Kegel egzersizi, pelvik tabanın bir parçasını oluşturan kasları tekrar tekrar kasmayı ve gevşetmeyi içerir, şimdi bazen halk arasında ‘Kegel kasları’ olarak anılır. Egzersiz günde birçok kez, bir seferde birkaç dakika yapılabilir ancak etki göstermeye başlaması 1-3 ay sürer.

Kegel egzersizleri pelvik taban kaslarını güçlendirmeyi amaçlar. Bu kaslar kadınlarda: Mesaneyi düz tutmaktan, üriner stres inkontinansının (özellikle doğumdan sonra), vajinal ve uterus sarkmasının önlenmesinden sorumludurlar.

Kegel egzersizleri, pelvik tabanın pubokoksigeus kaslarını güçlendirerek kas tonusunu iyileştirmeyi amaçlar. Kegel, hamile kadınların pelvik tabanını hamileliğin ve doğumun sonraki aşamalarındaki fizyolojik streslere hazırlaması için önerilen popüler bir egzersizdir. Çeşitli hekimler , kadınlarda vajinal prolapsus ve uterin prolapsusu önlemek için Kegel egzersizlerini önermektedir.

Kegel – Twerk

Kegel egzersizlerinin hem erkeklerde hem de kadınlarda idrar kaçırma tedavisinde faydaları olabilir. Kegel egzersizleri ayrıca cinsel tatmini artırabilir, kadınların pompoir’i uygulamasına ( twerk hareketi ) izin verir ve erkeklerin erken boşalmasını azaltmalarına yardımcı olur.

• Pompoir, kadının erkeğin penisini uyarmak için vajina kaslarını kullandığı cinsel bir tekniktir. Kadın erkeğin ereksiyonunu pubokoksigeus kaslarının ritmik, dalgalı nabızları kullanarak okşarken her iki partner de hareketsiz kalır, bu nedenle bu uygulama en iyi kadın en üst pozisyondayken yapılır.
• Kegel veya pelvik taban egzersizleri yapmak, bir kadının ilgili kasları güçlendirerek pompoir becerisini (twerk becerisini) artırabilir ve bireysel kasları tanımlamasına ve izole etmesine, sırayla dalgalanma hissini(orgazm) sağlamak için onları kasmasına izin verebilir.

Kegel kasları tarafından gerçekleştirilen birçok eylem, idrarda tutma ve dışkı kaçırmamayı içerir. Bu tür kas hareketlerini iyice öğrenmek Kegel kaslarını güçlendirebilir. İdrar akışını yavaşlatma veya durdurma eylemi, doğru pelvik taban egzersiz tekniğinin bir testi olarak kullanılabilir.

Levator ani’nin (pelvik diyafram) bileşenleri olan;

• pubococcygeus,
• puborectalis ve
• iliococcygeus tek bir kas olarak kasılır ve gevşer.

Bu nedenle pelvik taban egzersizleri tek başına pubokoksigeus yerine tüm levator ani’yi içerir. Pelvik taban egzersizleri fekal inkontinans vakalarında ve pelvik organ prolapsusu durumlarında güçlendirmek için kegel egzersizleri kullanılır.

Mesane eğitimi

Mesane eğitimi, insanları işeme alışkanlıklarını değiştirmeye (işeme arasındaki süreyi uzatmaya) teşvik eden bir tekniktir. Bu tür bir müdahalenin öğrenilmesi bir kişinin aylarını alabilir ve fiziksel veya zihinsel olarak işemelerini kontrol edemeyen kişiler için bir terapi seçeneği olmayacaktır.

İnkontinans pedleri

Bir inkontinans pedi, üriner inkontinanstan kaynaklanan idrarı toplayan çok katmanlı, emici bir tabakadır. Benzer çözümler arasında

• Emici iç çamaşırları ve
• Yetişkin bezleri bulunur.

Emici ürünler sızıntı, koku, cilt bozulması ve İYE gibi yan etkilere neden olabilir.

İnkontinans pedleri, hastanın bebek bezi takmasının pratik olmadığı durumlar için hastanede hastanın altına yerleştirilen küçük bir çarşaf şeklinde de olabilir. Ayrıca inkontinans pedlerinin etkinliği de kişiden kişiye farklılık göstermektedir.

Huzurevinde kalan kadınlar için geceleri çocuk bezi tercih edilmektedir. Yıkanabilir çocuk bezleri uygun maliyetlidir.

Peserler

Peser, vajinaya yerleştirilen tıbbi bir cihazdır. En yaygın tür halka şeklindedir ve tipik olarak vajinal prolapsusu düzeltmek için önerilir.

Terapötik peserler

Terapötik peserler uterus, vajina, mesane veya rektumu desteklemek için kullanılır. Peserler en yaygın olarak pelvik organ prolapsusu için kullanılır ve cerrahi olmayan tedaviye veya gelecekteki hamileliğe ihtiyacı olan veya bunu arzulayan kadınlar için iyi bir tedavi seçeneği olarak kabul edilir. Rahim, vajina duvarı (vajinal kubbe), mesane (sistosel), rektum (rektosel) veya ince bağırsak (enterosel) prolapsusu tedavisinde kullanılır. Ayrıca stres üriner inkontinans tedavisinde de kullanılır.

Peserlerin farklı türleri vardır ancak çoğu zararsız ve dayanıklı bir malzeme olan silikondan yapılmıştır.

Peserler temel olarak iki türe ayrılır:

• Destekleyici peserler prolapsusu
• Yer kaplayan peserler vajinal boşluğu doldurarak destekleyerek işlev görür.

• Gellhorn peserleri, bir tür destekleyici ve yer kaplayan peser olarak kabul edilir. Bunlar mantar şeklini andırır ve daha ileri pelvik organ prolapsusu için kullanılır. Kendiliğinden çıkarma ve yerleştirme güçlüğü nedeniyle destek peserli halkaya göre daha az tercih edilirler.
• Marland peserleri başka bir destekleyici peser türüdür. Bunlar pelvik organ prolapsusu ve stres üriner inkontinansı tedavi etmek için kullanılır. Bu peserlerin tabanında bir halka ve bir yanda kama şeklinde bir çıkıntı bulunur. Bu peserlerin standart halka destekli peserlere göre düşme olasılığı daha düşük olsa da, bireyler bunları kendi başlarına takmayı veya çıkarmayı zor bulmaktadır.

• Donut peserleri yer kaplayan peserler olarak kabul edilir. Bunlar, sistosel veya rektosel dahil olmak üzere daha ileri pelvik organ prolapsusu ile ikinci veya üçüncü derece uterus prolapsusu için kullanılır. Şekli ve boyutu nedeniyle takılması ve çıkarılması en zor olanlardan biridir.
• Küp peserler, 7 boyda mevcut olan küp şeklinde yer kaplayan peserlerdir. Peser vajinaya yerleştirilir ve 6 yüzeyinin vajina duvarına emilmesiyle yerinde tutulur. Küp peserler cinsel ilişkiden önce çıkarılmalı ve günlük olarak değiştirilmelidir. Küp peserler bireylerin başka peserleri alamamaları durumunda son çare olarak kullanılır. Bunun nedeni vajinal akıntı ve vajinal duvarın aşınması gibi istenmeyen yan etkilerdir.
• Gehrung peserleri, Gellhorn peserlerine benzeyen, yer kaplayan peserlerdir. Vajina içine yerleştirilen ve ikinci veya üçüncü derece (daha şiddetli) rahim sarkması için kullanılan silikon cihazlardır. Bu tür peserlerin, uygun boyutun sağlanması için bir sağlık uzmanı tarafından takılması gerekir. Yerleştirildikten sonra ayakta, otururken veya çömelirken hareket etmemelidir. Her iki günde bir yumuşak sabun ve ılık su ile temizlenmelidir.
• Hodge peserleri bir tür kaldıraçlı peserdir. Bunlar hafif sistosel ve stres üriner inkontinans için kullanılabilse de yaygın olarak kullanılmazlar.
• Farmasötik peserler
  Vajinal mantar enfeksiyonlarını tedavi etmek, farmasötik peserlerin en yaygın kullanımlarından biridir. Vajinaya sokulan ve vücut sıcaklığında erimek üzere tasarlanmış vajinal fitiller olarak da bilinirler. Genellikle klotrimazol gibi tek kullanımlık bir mantar önleyici madde içerirler.
• Peserler, beklenen doğum tarihleri ​​​​geçmiş veya erken membran rüptürü yaşayan kadınlar için doğumu teşvik etmeye yardımcı olmak için benzer bir şekilde kullanılabilir. Prostaglandinler genellikle bu tür peserlerde rahim ağzını gevşetmek ve kasılmaları teşvik etmek için kullanılan ilaçlardır.

Ameliyat

Doktorlar genellikle inkontinansı hafifletmek için ameliyatı ancak diğer tedaviler denendikten sonra önerir. Birçok cerrahi seçeneğin yüksek başarı oranları vardır.

Askı Ameliyatları

Kadınlarda stres üriner inkontinans için tercih edilen prosedür, askı prosedürü olarak adlandırılan şeydir. Bir askı implantı genellikle dar bir şerit şeklinde sentetik bir ağ malzemesinden oluşur, ancak bazen bir biyomateryalden (sığır veya domuz) veya hastanın üretra altına bir vajinal insizyon ve iki küçük abdominal insizyon yoluyla yerleştirilen kendi dokusundan oluşur.

Buradaki fikir, yetersiz pelvik taban kaslarını değiştirmek ve üretranın altında bir destek tahtası sağlamaktır. Hastalar, implante edilen meşin bir sonucu olarak uzun süreli zarar ve ıstırap çektiklerini iddia ettikleri için; FDA, 2008’de bir güvenlik bildirimi yayınladı ve Ocak 2016’da cerrahi mesh’in yüksek riskli bir cihaz olarak yeniden sınıflandırılmasına yol açtı. Vajinadan bir askı yerleştirilmesi, intravajinal slingoplasti (IVS) olarak adlandırılır.

Transobturator bant

Transobturator bant (TOT ) askı prosedürü, üretra altında destek sağlayarak stres üriner inkontinansı ortadan kaldırmayı amaçlar. Minimal invaziv prosedür, retropubik iğne geçişini ortadan kaldırır ve kasık bölgesindeki üç küçük insizyon yoluyla üretranın altına bir ağ bant yerleştirilmesini içerir.

Midüretral bant

Stres inkontinansı iyileştirmek için mesane çıkışının altına polipropilen bant yerleştirmeyi içeren bir prosedür.

Mesane yeniden konumlandırma

Kadınlarda stres inkontinansının çoğu üretranın vajinaya doğru aşağı düşmesinden kaynaklanır. Bu nedenle, stres inkontinans için yaygın cerrahi, üretranın daha normal bir konuma çekilmesini içerir. Cerrah vajina veya karında bir kesi yaparak üretrayı kaldırır ve kas, bağ veya kemiğe bağlı bir iple sabitler. Şiddetli stres inkontinans vakalarında, cerrah üretrayı geniş bir askı ile sabitleyebilir. Bu sadece mesaneyi tutmakla kalmaz, aynı zamanda mesanenin altını ve üretranın üstünü de sıkıştırarak sızıntıyı daha da önler.

Peri/trans üretral enjeksiyonlar

Üretraya hacim kazandırmak ve böylece çıkış direncini artırmak için tarihsel olarak çeşitli materyaller kullanılmıştır. Bu, nispeten sabit bir üretraya sahip hastalarda en etkilidir. Tedavinin ana düşüş sebebi, prosedürü zaman içinde tekrar etme ihtiyacıydı.