Vulvar Liken Skleroz: Muğla’da Kadının Sessiz Çilesi ve Bir Ömür Boyu Yol Arkadaşı Olarak Jinekolog
Dalaman’ın güneşle öpülmüş kumları,
Ortaca’nın mis kokulu portakal bahçeleri ve
Köyceğiz’in yürek kadar dingin göl sularında bile, kadınlar arasında fısıltıyla gezen bir hakikat vardır ki; adı pek az yüksek sesle anılır: Vulvar Liken Skleroz.
Bu, görünmeyen bir yara gibidir; derine işler, tenin en mahrem yerine dokunur ve sessizce kemirir hayatı. İlk fısıltısı kaşıntıdır – masum bir rahatsızlık gibi görünür; fakat ardından gelen çatlaklar, zamanla bir işkencenin habercisi olur. Cinsel birliktelik, bir aşktan ziyade, bir sınava dönüşür; bir dokunuş, bir çığlık; bir temas, bir vedadır.
Disparoni der hekimler bu hâle; acılı cinsel ilişki…
Ama kadınlar başka türlü anlatır:
“Sevdiğimle arama giren gölge,” der biri.
“Yalnızlığıma açılan kapı,” der bir diğeri.
Ve o mikro çatlaklar…
Her biri bir “hayır” fısıldar.
Bir “dur” haykırır.
Zamanla beden, sevgiliden kaçar; eşten, aşktan, hatta kendinden bile… Kaçınır.
Zira acı, hatırlatır; unutturmayan bir öğretmendir.
Peki neden böyle olur?
Nice kadının hayatına sinsice sızan bu hastalık, genellikle başka sorunların ardından kapıdan içeri buyur edilir.
Kronik mantar enfeksiyonları,
Bitmek bilmeyen vajinal akıntılar,
Tedavi edilmeyen inflamasyonlar…
Her biri vulvar dokunun direncini kırar, onun düşmanıdır.
Ve düşen kaleye girer Liken Skleroz.
İlk başta sadece “bir kaşıntı” sanılan şey, zamanla daralmaya, incelmeye, hatta idrar yaparken bile yanmaya sebep olur.
Tedavi bir maraton, bir sabır imtihanıdır.
Bir krem sürüp geçsin diye beklemek, nafile bir arzudur.
Bu hastalık kroniktir,
ve her ne kadar bugün sönmüş gibi görünse de,
yarın yeniden alevlenebilir.
Bu yüzden jinekoloğunuz, yalnızca hekiminiz değil, ömürlük bir yol arkadaşınız olmalı.
Muğla’nın kalbinde, Dalaman’ın kıyısında, Ortaca’nın sokaklarında yürüyorsanız eğer, bilmelisiniz ki, bu yolda yanınızda duran jinekolog hekim, yalnızca teşhis koyan biri değil; dert ortağınızdır.
Çünkü erken tanı, dokunun harap olmasını önler.
Çünkü doğru tedavi, acının yerini huzura bırakır.
Çünkü bu savaş, tek başına kazanılmaz.
Ama ya tedavi edilmezse?
O vakit hastalık ilerler.
Kaşıntı kronikleşir,
Acı alışkanlık olur,
Cinsel yaşam tarihe karışır.
Vulva dokusu küçülür, narinleşir, incinir…
Kadın kendini kabuğuna çeker.
Ve günlük hayat, bir zamanlar basit olan ihtiyaçlar bile, kâbusa döner.
Ama umut var.
Umut, doğru bir takibin, istikrarlı bir tedavi sürecinin, sabırla örülmüş bir iyileşme yolculuğunun adıdır.
Yaşam kalitesi korunabilir,
Kadın yeniden bedenine kavuşabilir.
Unutmayın:
Vulvar Liken Skleroz sessizdir, ama hayattan çaldığı gürültülüdür.
Ve onunla yaşamak; ancak güvenilir, sabırlı, bilgili bir jinekologla kurulacak bağla mümkündür.
Zira bu bir yolculuktur.
Ve bu yol, yalnız yürünmez.
“Acı çekmek kader değildir.
Doğru hekim, doğru takip ve sabır…
İşte gerçek şifa, bu üçlünün arasında saklıdır.”