Priscilla White ve Diyabet – Gebelik

Priscilla White ve Diyabet – Gebelik

Priscilla White

Priscilla White (17 Mart 1900 – 16 Aralık 1989), hamilelik sırasında diyabet ve tip 1 diyabet tedavisinde öncü oldu. Aynı zamanda Joslin Diyabet Merkezi’nin kurucu üyesiydi.

White Boston, Massachusetts’te doğdu ama o bebekken ailesi boşandı ve Woolaston’da yaşıyordu. Massachiusetts’deki Quincy Lisesi’nden mezun oldu. 1923 yılında sınıfında üçüncü olarak mezun olduğu Tufts Üniversitesi Tıp Okulu’na transfer olmadan önce Radcliffe Koleji’ne gitti. O yıllarda Harvard Tıp Okulu kadınları kabul etmiyordu. Stajını Worcester Memorial Hastanesi’nde yaptı.

1924’te Dr. Elliott P. Joslin, Lahey Clinic’te diyabet tedavisi için yeni ilaçları test etmeye çalışıp çalışmayacağını sormak için onun ile konuştu. Priscilla White ondan habersiz, insülinin en eski formlarıyla çalışıyordu. Ertesi yıl 1924’te Joslin’in pratiğine katıldı ve hemen diyabetli çocuklara bakmak gibi zorlu bir göreve atandı.

Diyabet alanına en büyük katkısının tip 1 diyabetin kalıtımını, evrelerini ve tedavisini betimleyen çalışması olduğunu hissetti, ancak “hamilelik çalışması daha muhteşemdi” White, 1932’de Çocuk ve gençlerde Diyabeti yazdı ve Clara Barton Diyabetik Kızlar için Doğum Yeri Kampı‘nın kurulmasında ve işletilmesinde ayrılmaz bir rol oynadı ve kampa ulaşmak için günlük 65 mil yol kat etti, tam bir gün çalıştı.

Hamilelikle ilgili araştırmalarına yaklaşık 1928’de Joslin ile bir baba-kız ilişkisinde akıl hocası olarak başladı. Yenidoğanların sağlıklı doğumunun sağlanmasında sıkı kan şekeri kontrolü ve erken doğumun önemini gösterdi. 1949’da, hastaları risk seviyelerine göre sınıflandıran ve tedavi protokollerini buna göre şekillendiren Diyabetik Gebeliklerin WHITE Sınıflandırmasını tanıttı.

• Risk düzeyleri
• başlangıç ​​yaşı,
• başlangıç süresi,
• aterosklerotik vasküler hastalık varlığı ve
• renal komplikasyonlara göre belirlendi.
• 1968 yılında risk faktörlerine proliferatif retinopatiyi de ekledi.

Bu sınıflandırma yaygın olarak benimsendi ve doktorların diyabetli bir kadının hamilelik sırasındaki seyrini ve yenidoğanın hayatta kalma şansını kısmen tahmin etmesine izin verdi.

White, Joslin’de çalışmaya başladığında, fetal başarı oranı yüzde 54’tü; 1974’te emekli olduğunda yüzde 90’ın üzerinde olacaktı. 50 yıllık çalışması boyunca White, 2200’den fazla diyabetli kadının doğumunu ve yaklaşık 10.000 tip 1 diyabet vakasının gözetimini yönetti. Emekli olduktan sonra, kolejlerle iletişimini sürdürdü ve özellikle diyabetli gençlerin duygusal sorunlarına özen göstererek ve bu sorunlar üzerinde çalışarak, daha geniş diyabetikler topluluğuna dahil olmaya devam etti.

Banting Anma Konferansı’nı vermek ve Amerikan Diyabet Derneği’nin en yüksek bilimsel ödülü olan Banting Madalyasını almak üzere davet edilen ilk kadındı. Hobart ve William Smith College, onu dünyanın on iki seçkin kadın doktorundan biri olarak gösterdi.

Çok güzel ve çekici bir kadın olmasına rağmen hayatı boyunca 1 kez evlendi ve kısa süre sonra boşandı, hiç çocuğu olmadı. Hayatını kadınlarda diyabet araştırmalarına adadı.

Harward’a kadın olması nedeniyle ( ki ayrımcılıktır) kabul edilmemesinin yaşamını etkilediğini ve kadınlarda diyabet araştırmalarına odaklanmasına sebep olduğunu düşünüyorum.

White, 16 Aralık 1989’da Ashland, Massachusetts’te kalp krizinden öldü.

Alzheimer & Jinekoloji

** Onun sizi hatırlamaması,
** Eski güzel günleri unutması,
** Yüzünüze bir yabancı gibi bakması…


Önemsemediğin, Aklına Gelmeyen, Konduramadığın özel Bölge Hastalıkları Size Bunları Yaşatır.

Priscilla White doğru yerden yakalamıştı !

Takip etmesi gereken kadındı !

Hatta diyabetin kalıtımla geçtiğini de anlamıştı…

Bu diyabet bataklığını kurutmak için gebelikte; diyabeti engellemek olduğunu çözmüştü.

Yaşamına ve icraatlarına dışarıdan 3. bir göz olarak baktığımda jinekoloji tecrübesi yetersizdi, yapmış olduğu çalışmaların neredeyse tamamı kadın sağlığını geliştirmeye yönelikti ama yapmış olduğu sınıflandırmalarında vajina, serviks, uterus, over hiç yoktu. Feminen organlar ihmal edilmişti. Sadece çok ama çok ileri aşamalarda görülen pelvik veya uterin kalsifikasyonlardan bahsetmişti. Örneğin basit kronik bir vajinal akıntının önemini sınıflandırmasına koymadı, çünkü jinekolojik tecrübesi yoktu. Onbinlerce kadını değerlendirdi ama jinekolojik olarak değil!, Sınıflandırmasında ve çalışmalarında vajinit, servisit, parametrit, pıd, ooforit, salpenjit gibi kadınsal hastalıklar önem görmedi. Çünkü kadınlar bunu şuan dahi önemsemiyor !

Diyabet kadın popülasyonunda daha fazladır. Kadının diyabet zeminini zaman içine kazanmış olması; bebeği de etkilemekte ve bir kısır döngü başlamaktadır.

Kadında diyabetin gelişimi için fantastik veya süper sebepler aramamak gereklidir. Basit kadınsal durum olarak görülen günlük problemler, bunların kronikleşmesi ve bunların gebelikte baskın hale gelmesi esas problemdir.

Doktor Priscilla White ardından yine çeşitli köklü ekoller diyabet – gebelik ilişkisini irdelemiş ve fetal sağkalımı artırmışlardır. Fakat şu ana kadar ekollerin tamamı vajina, serviks, uterus, over hastalıkları ile diyabet arasındaki ilişkiyi görmemeye devam etmektedirler. Çünkü diyabet araştırmacıları jinekoloji bilimine hakim değiller ve jinekolojik muayeneyi bilmemektedirler.